bir şey tutarak, kibar şişeden yavaşça süzülen beyaz şeyi içer. Buna da 'Sake' diyorlar. Pirinç rakısıymış
meğer...
Yalnız bu içkiciğimiz ısıtılarak içilirmiş. Öyle buz gibi içilmezmiş, bir anlamı kalmazmış. Eğer çok bekletilirse de içindeki madde dibe çökermiş. Üzerindeki su kalırmış. Sake diye alıp su bulmak pek güzel bir şey olmasa gerek.
Alkollü olduğu çok anlaşılmaz bu yüzden de çoğu alkol sevmeyen insanın bir numaralı içeceği imiş. Eğer bulunduğum yerde Japon lokantası bulunsa koşa koşa gider denerim :D Çok şanssızım ki kasabanın tekinde yaşıyorum. Çok geri kalmış bir yer. Değil Japon lokantası, şık bir lokanta bulmak bile imkansız gibi...
Yakınmalarımı bir kenara bırakırsak Japonya'nın güzel insanları bu içeceği tok karnına içiyorlar. Sake kimi yerde 'Tanrıların İçkisi' ünvanına da sahip oluyor. Sake içen insan kendini özel hissediyor. Biraz da çakırkeyif olup rahatlıyor. Herkese lazım bir şişe!
Daha çok -eğer yanlış bilmiyorsam- tilkiler tüketirmiş bu içkiyi. Yani kitsuneler, hani şu kafasının üstünde tilki kulakları olan, arkasında da bir yumak kuyruk olan sevimli şeyler.
Biz pirinçten sadece pirinç pilavı yapıp yiyelim, adamlar rakısını bile yapsın pes vallahi! Ne diyelim bizim milli içkimiz ayransa onların ki de sake :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder